زمین بازی ماجراجویانه اولین بار در سال ۱۹۳۲ توسط معمار منظر دانمارکی پیشنهاد شد و اولین آن در کپنهاگ در سال ۱۹۴۳ ساخته شد. مفهوم فضای بازی ماجراجویانه پس از آن توسط « لدی آلن » به انگلیسی ترجمه شد و اولین نمونه انگلیسی آن در سال ۱۹۴۸ در کام برول ساخته شد.
فضای بازی ماجراجویانه شامل چه عناصری است؟
این گونه از فضاهای بازی شامل قطعاتی به ظاهر بی ارزش چون تایر های فرسوده، الوار، جعبه، صندوق های چوبی و … هستند و به کودکان امکان ساخت و ایجاد اشکال و چیدمان های جدید را می دهد، در این زمین ها اشیای گوناگون و مصالح ساختمانی وجود دارد و کودکان از خلاقیت خود در ساخت کلبه و … استفاده می کنند.
در صورتی که بخواهیم در تمام فصول در آن فعالیت وجود داشته باشد، می توان محل سر پوشیده ای با مساحت حداقل ۱۰۰ متر مربع در آن احداث کرد. این زمین باید دارای یک انباری برای گذاشتن ابزار باشد، زمین باید ترجیحا شنی بوده و قسمت های سیمانی نیز داشته باشد.به هرحال زمین باید دارای قابلیت حفر کردن باشد. تخته، آجر، مواد پلاستیکی، میخ، رنگ، و تمام ابزار برای سرهم کردن چوب، تناب و لاستیک کهنه مورد نیاز است.
فواید بازی های ماجراجویانه
زمین بازی های مجراجویانه منافع زیادی دارد. به علت طبیعت غیر آرایشی و طبیعی خود کودکان می توانند فضاهای باقیمانده را به کار بگیرند، مانند زمین های خالی. کودکان می توانند با مواد ارزان قیمت، دست به تولید بزنند و این به دلیل وجود مواد ساختمانی دور افتاده، ماشین ها، یا تایر های قدیمی که ممکن است در اینجا مورد استفاده کودکان قرار گیرد و به استفاده های خوب توسط کودکان واداشته شود.
فرصت جهت بحث و گفت و گو کردن اینکه چگونه این مواد و اجناس مورد استفاده قرار گیرند، با دیگر کودکان برای روابط ساختمان سازی و توسعه بسیار مهم است. در این محدوده می توان بازی های کارگاهی و ساخت و ساز کودکان را نیز پاسخگو بود. ارتباط این فضاها با فضای سر پوشیده جهت ساختن کارهای دستی، به خصوص برای نوجوانان جذابیت خاصی دارد. ارزش تربیتی – آموزشی این فضای بازی، بسیار بیش از بازی با تجهیزات است ، زیرا همانطور که پیش از این ذکر شد، کودکان و نوجوانان محصولات ساخته شده به دست خود را بسیار بیشتر از کالای لوکس خریداری شده پذیرفته و دوست دارند.
مرجع خبر :